مواد زیستی
مواد زیستی به هر ماده طبیعی و یا مصنوعی گفته می‌شودکه به منظور درمان و جایگزینی بافت موجود زنده به کار می‌رود. شرط لازم برای یک ماده زیستی قابلیت زیستسازگاری آن ماده می‌باشد.
قابلیت زیستسازگاری، پذیرش یک ایمپلنت توسط بافت‌های اطراف آن و کل بافت‌های بدن می‌باشد.
به طور کلی مواد زیستی می‌بایست دارای خواص زیر باشند:
– خنثی بودن از نظر شیمیایی و عدم اثر سوء بر بافت‌های مجاور
– طول عمر و استحکام خستگی مناسب
– عدم اثر مخرب بر متابولیسم آزاد بدن
تمامی مواد زیستی در سه دسته ی زیستخنثی، زیست تخریبپذیر و زیستفعال قرار می‌گیرند. مواد زیستخنثی موادی هستند که با هیچ یک از بافت‌های اطراف پیوند مستقیم برقرار نمی‌کنند. مواد زیستفعال با بافت‌های اطراف پیوند شیمیایی برقرار کرده و مواد زیستتخریبپذیر به مرور زمان تخریب شده و جای خود را به بافت طبیعی جایگزین شده می‌دهد. مواد زیستی طیف وسیعی از مواد طبیعی و مصنوعی می‌باشند که به دلیل اثرات غیر سمی آنها هر روزه در سیستم های دارورسانی، جراحی‌ها و دندان‌پزشکی کاربرد دارند.
جدول زیر بیانگر منتخبی از مواد زیستی، ویژگی‌ها و کاربرد‌های آنها می‌باشد.
| کاربردها | خواص | مثال ها | ماده زیستی |
| لنز داخل چشمی/ سیمان استخوان/دندان مصنوعی | عبور فوق العاده نور/ پایداری مناسب | پلی متیل متاکریلات | پلیمرها |
| سیمان دندان/ رهایش دارو | قدرت چسبندگی فوق العاده | پلی اکریلیک اسید | |
| دستگاه تنظیم ضربان قلب/ پروتز صورت | مقاومت بالا در برابر فرسودگی | پلی اورتان | |
| بخیه جراحی | قدرت کششی بالا/مقاومت شیمیایی | پلی پروپیلن | |
| پروتز سینه/ دریچه قلب | دمای شیشه ای شدن پایین/ انعطاف پذیری بالا | پلی دی متیل سیلوکسان | |
| پروتز ران/ کاشت دندان | مقاومت در برابر خوردگی و فرسودگی | آلومینیوم اکسید | سرامیکها |
| پر کننده نقوص استخوان ها/ پروتز دندان | زیست فعالی بالا | هیدروکسیآپاتیت | |
| کاربرد ارتوپدیک | استحکام بالا/ قدرت ارتجاعی کم | شیشه زیستفعال/ زیرکونیا | |
| سیمان استخوان | استحکام بالا/ زیست فعال بودن | هیدروکسیآپاتیت- پلی اتیلن | کامپوزیت ها |
| مفصل استخوان ران | مقاومت فرسایشی بالا | آلومینا- زیرکونیا | |
| دریچه قلب/ ایمپلنت ها | استحکام بالا/ مقاوم در برابر خوردگی | Ti-6Al-4V | فلزات |
| پروتز ران/ پیچ استخوان | مقاوم در برابر خوردگی | فولاد زنگ نزن L316 | |
| پانسمان زخم/ مهندسی بافت | قابلیت زیست سازگاری/سمیت کم | کیتوسان | مواد طبیعی |
| سیستم های دارو رسانی | قابلیت سازگاری سلولی/ تجزیه زیستی بالا | ژلاتین |
مواد زیستی فلزی
فلزات به واسطه خواص الکتریکی، حرارتی و مکانیکی مناسب به عنوان مواد زیستی مورد استفاده قرار می‌گیرند. فلزات به واسطه خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی مناسب معمولا جایگزین بافت‌های سخت بدن نظیر مفصل ران و زانو، درمان شکستگی و ایمپلنت‌های دندانی میگردند. بعضی از آلیاژهای فلزی می‌توانند در بدن نقش فعال‌تر داشته و به عنوان استنت عروقی، سیم‌های ارتودنسی و کاشت حلزون شنوایی مورد استفاده قرار گیرند.
اولین آلیاژ فلزی که در بدن قرار گفت، فولاد دارای وانادیوم بود که در ساخت صفحات و پیچ‌های نگهدارنده استخوان مورد استفاده قرار گرفت. اغلب فلزات آلیاژ نظیر آهن، کروم، کبالت، نیکل، تانتالیوم، میوبیوم، مولیبدن و تنگستن که در تولید آلیاژها مورد استفاده قرار می‌گیرند، زمان اندکی درون بدن دوام می‌آورند. اکثریت این فلزات در بدن دچار خوردگی شده و در اثر خوردگی ساختار ضعیف گردیده و مواد حاصل از خوردگی به بافت‌های بدن و ارگان‌ها آسیب می‌رساند. بنابراین می‌بایست از آلیاژهایی نظیر فولاد زنگ نزن، آلیاژ کبالت-کروم، آلیاژ تیتانیوم – نیکل و آلیاژ تیتانیوم استفاده نمود.
مشاوره خرید مواد شیمیایی با کارشناسان اَوِسیناشیمی
شما عزیزان می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به مواد شیمیایی و همچنین استعلام قیمت و موجودی با کارشناسان مجموعه اَوِسینا شیمی تماس بگیرید و یا از طریق شبکه های اجتماعی پیام دهید تا در سریع ترین زمان ممکن با شما تماس بگیریم.
